……คนคอยทาง………
บทประพันธ์เขียนแต้ม มาแซมใส่ในผญา
ฝากฝนพาเอาสำเนียง ผ่านลมผสมฟ้า
บอกว่าสาวนาน้อง ยังคงคอยถ่าจอบส่อง
บ่าวพี่ชายคนฮักน้อง คอยทางจ้องกะบ่มา
ฝนเอ้ยฝนสั่งฟ้า พระพิรุนให้แจ้งข่าว
หัวอกสาวผู้ถ่าอ้าย สิตายถิ่มย้อนนั่งคอย
ฝนฮำลงมันเย็นจ้อย ใจลอยลอยจนไข้สั่น
หนาวฝนพรมแฮ่งสะบั้น กะสันโอ้ฮ่ำคะนิง
คิดนำอ้าย ป่วงละเมอ…แท้แหล้วว อ้ายเอย
//สาวนา อีสาน
พี่น้องเอ้ยยย...
ขึ่นงานนามาแล้ว ผู้สาวนาหาข้าวแต่ง
หาจัดแจงแต่งให้ จัดวางไว้มาสู่กิน
แดดจนวินเซล้า ขากะสั่นเบิ่ดแฮงไถ
แนวข้าวงายหน่ำลง แต่หกโมงยามเซ้า
ไถนาจนเบิ่ดแฮงก้าว สาวลงจากกะต่า
บักหุ่งชูรสน้ำปลา จัดลงมาเรียบร้อย
มายำขึ้นแม่นแต่งภาช์ มาตำแล้วได้แต่งภาช์..พี่น้องเอย
//สาวนา อีสาน
คืนราตรีสลัวฟ้า ดวงจันทราบ่สาดส่อง
แสงสีไฟส่องสะท้อน ได้นอนกลุ้มว่าฮ่ำไฮ
คราวเคยจูงแขนอ้าย ไปงานวัดพาชมแสง
การแสดงอยู่ในงาน เทศกาลเอาบุญบ้าน
หวนถึงวันเคยพาขึ่น ชิงช้าสวรรค์เคียงคู่
เดียวนี่ชายบ่อยู่แล้ว บุญบ้านบ่ม่วนยิน
ไปหากินอยู่ต่างบ้าน ได้งานใหญ่เป็นนายโต
ลืมคนโซยังคอยทาง อยู่อีสานละบ้ออ้าย
งานวัดเฮากะกลายแล้ว บ่เห็นแววสิส่งข่าว
สาวอีสานผู้จั่งน้อง ยังคองอ้ายให้อ่วยมา
ยังคอยอ้ายบ่าวพี่ชาย..อ้ายเอย
//สาวนา อีสาน
ฝากดวงใจไปนำฟ้า ให้ฟ้าส่งนำลมบน
ไปพรมลงใจคน ผู้อยู่ไกลไลน้อง
ให้อ้ายครองใจแน่ อย่าผันแปรฮักใหม่
อย่าลืมคำที่ว่าไว้ สิใจหมั่นต่อนาง
ฟ้าเอ้ยฟ้าฮ้องป้าง ให้เอิ้นสั่งเอาคำจา
ไปหาชายคนรัก ให้รับฟังนำเสียงฟ้า
ให้กลับมาหาน้อง ผู้คองคอยอยู่บ้านป่า
ยังดำนาถ่าอ้าย หาเงินได้ให้อ่วยมา
หาเงินได้ ฟ้าวต่าวมา...อ้ายเอ้ย อ้ายเอย
//สาวนา อีสาน
การศึกษาเฮียนฮู้ ปูทางไว้ให้ย่าง
วัฒนธรรมต่างบ้าน ไหลเข้ามาต่อคิว
ลูกอีสานอย่าได้พลิ้ว คิดต่ำนำกระแส
อย่าได้แวลงคลอง ย่างนำไปตามก้น
ให้หลูโตนคนคอยเลี้ยง ทำนาหาเงินส่ง
พ่อแม่เงินบ่ต่งล้น คือคนค้าค่าเงิน
ความขาดเขินเพิ่นอดไว้ ป้อมใส่ให้นางสูง
หวังพยุงให้เฮียนจบ รับปริญญาคือเมืองบ้าน
สาวอีสานเขียนกลอนชี้ ทางได๋ดีให้คิดอ่าน
บ่กล้าสอนบ่กล้าต้าน แค่ขานเว้าให้คิดทวน...พี่น้อง เอย
//สาวนา อีสาน
ม่วนยิน
ตอบลบ